«Κηδεύσατέ μου το σώμα συναθροισθέντες ενθάδε…»
Η πρόσκληση της Μητέρας μας, της Δέσποινάς μας, της Κεχαριτωμένης Θεοτόκου, της Πηγής της Ζωής!
Η πρόσκληση Εκείνης, η εικόνα της οποίας, αν και την αντικρίζουμε στην νεκρική τη κλίνη, δεν φοβίζει, δεν γεμίζει με τον τρόμο του θανάτου την ψυχή μας, αλλά αντίθετα μας αποκαλύπτει την Ζωή την Αληθινή, που διαμέσου του θανάτου, μετάγεται στον Ζωοδότη Υιόν της.
[widgetkit id=”4″]
Από την στιγμή της συγκαταβάσεώς της στο χαρμόσυνο μήνυμα του Αρχαγγέλου της ελεύσεως του Σωτήρος, μέσω της ασπόρου συλλήψεώς της, η Δέσποινα ημών συνεργεί στο ν’ ανθίσει μέσα μας το ελπιδοφόρο άνθος της αιωνίας αγάπης, της μόνης αγάπης που σώζει τον πτωτικό άνθρωπο από την εσωτερική κόλαση της «κατάρας» της φθοράς της φύσης, αυτή την κατάρα που ήρε από μας ο Χριστός μέσω της Αειπαρθένου Θεοτόκου, της Μητρός του Θεού.
Γιορτάζουμε την ωραιότερη εκδημία που ανοίγει διάπλατα την πόρτα του ουρανού σ’ όποιον επιθυμεί σφόδρα να δεί!
Είθε να αποτελεί η Κοίμηση της Θεοτόκου το ανεκτίμητο δώρο των ψυχών μας, τη μνήμη της θείας ευωδίας, που όλοι φέρουμε μέσα μας και καλούμεθα να θυμηθούμε!
Είθε η σκέψη του θανάτου να γίνει η αρχή της σηματοδότησης της πορείας μας στο φως, μιμητές της Θεομήτορός μας.
Είθε των γυναικών το αγλάϊσμα, η χώρα του Αχωρίτου, η κλίμαξ δι’ ής κατέβη ο Θεός, να στρέψει τα βλέμματά μας στο « απ’ αλλού φερμένο».
Γιατί, όπως λέει και ο Ελύτης:
«κι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία
Όπου κάποτε οι φιγούρες
των Αγίων
βγάζουν δάκρυ αληθινό
Οι καμπάνες ανοίγουν αψηλά
……………………
Περιμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούς
……………………
Το λουλούδι αυτό της καταιγίδας
Της αγάπης μια για πάντα το κόψαμε
………………
Από μόνο το θέλημα της Αγάπης
Εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου,
άννα τριανταφύλλου
