Το Μεσοβούνι είναι το μικρότερο πληθυσμιακά χωριό της δυτικής Αργιθέας. Στην αρχή αποτελούσε συνοικισμό του χωριού Αργιθέα (Κνίσοβο). Το όνομά του το συναντούμε κατά την ύστερη βυζαντινή εποχή και παραμένει μέχρι σήμερα το ίδιο, αφού το τοπωνύμιο αναφέρεται στην απογραφή του 1454/55, ως Masovun, ανάμεσα σε δυο βουνά. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.050 μ., στις πλαγιές του βουνού Καράβα (κορυφή 2.184 μ.), με θέα και προς την ανατολική Αργιθέα. Απέχει 65 χλμ. από την Καρδίτσα και 37 χλμ. από το Μουζάκι. Οι κάτοικοι παλιότερα καλλιεργούσαν δημητριακά και λινάρι, διατηρούσαν αμπέλια και καρυδιές και εξέτρεφαν πρόβατα. Τα δύο ποτάμια του χωριού ο Λαγγαδιώτης και ο Φρουξιλιώτης, συνθέτουν ένα όμορφο τοπίο. Ο ποταμός Λαγγαδιώτης πηγάζει από τα «Πατήματα» και κατευθύνεται στον Αχελώο και ο ποταμός Φρουξιλιώτης έρχεται από τις πηγές «Μερδάχες» και κατευθύνεται επίσης στον Αχελώο. Δύο βρύσες, μια στο κέντρο του χωριού και μια άλλη βρυσούλα, δροσίζουν με το καθαρό και γάργαρο νερό τους κατοίκους και τους επισκέπτες. Το χωριό έχει περίπου 8.000 στρέμματα ελατόδασος. Σημεία με ιδιαίτερη θέα είναι τα «Σπιτάκια», ο «Οβριός» και τα «Αλώνια Μοναστηρίου». Οι επισκέπτες του χωριού μπορούν να επιδοθούν σε ορειβασία στην κορυφή της Καράβας.
Οι κάτοικοί του, ελάχιστοι σήμερα, ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Γνωστά τα θερινά βοσκοτόπια και τα κονάκια στα Πατήματα Τους καλοκαιρινούς μήνες το Μεσοβούνι παίρνει ζωή, αφού ανεβαίνουν αρκετοί συνταξιούχοι και ετεροδημότες για να περάσουν κάποιες μέρες στα πάτρια εδάφη.
Στο Μεσοβούνι ο επισκέπτης μπορεί να δει την εκκλησία του Αγ. Νικολάου και το μοναστήρι του Γεννεσίου της Θεοτόκου που βρίσκεται στην ΒΑ πλευρά του χωριού, μέσα στα έλατα και το οποίο χρονολογείται στο 17ο αι. Από το αρχικό καθολικό διασώζεται το ξυλόγλυπτο τέμπλο, ενώ η σωζόμενη σήμερα εκκλησία ανοικοδομήθηκε το 1904.
Το Μεσοβούνι πανηγυρίζει στις 15/8 και στις 8/9. Το Δεκαπενταύγουστο (Κοίμηση της Θεοτόκου) γίνεται το πανηγύρι μέσα στον οικισμό, με παραδοσιακά όργανα, χορό και φαγητό. Στις 8 Σεπτεμβρίου (το Γενέσιον της Θεοτόκου) το παραδοσιακό πανηγύρι στο μοναστήρι μετά τη Θεία Λειτουργία, με δημοτική μουσική, φαγητό που προσφέρουν οι κάτοικοι και γλέντι και χορό όλη την ημέρα.
